ایجاد دهانهای به عمق یک کیلومتر در سطح سیاره سرخ
تاریخ انتشار: ۱۲ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۰۴۰۴۳۲
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپیس، بیش از دو میلیون سال پیش، یک سیارک غول پیکر به مریخ برخورد کرد و منجر به ایجاد یک دهانه عظیم و حدود دو میلیارد دهانه کوچکتر در سطح آن شد.
مجموع این دهانههای ثانویه منطقهای به طول یک هزار مایل (یک هزار و هشتصد کیلومتر) را شامل میشود و این رویداد سیارکی را به یکی از بزرگترین برخوردهایی که در تاریخ نسبتاً جدید روی سیاره سرخ مشاهده شده تبدیل میکند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
تخمین زده میشود که سیارکهایی با ابعاد کافی برای ایجاد تخریب گسترده مانند آنچه که قبلا در سطح سیاره سرخ رخ داده، تنها هر سه میلیون سال یک بار به مریخ برخورد کنند.
این برخورد در خط استوای مریخ در منطقهای رخ داد که «الیزیوم پلانتیا» (Elysium Planitia) نامیده میشود. دهانه اصلی با عرض ۸.۶ مایل (۱۳.۹ کیلومتر) و عمق ۰.۶۲ مایل (یک کیلومتر) شکل گرفته است؛ از سوی دیگر، دهانههای ثانویه حاصل از برخورد، اندازهای از ۶۵۶ فوت (۲۰۰ متر) تا ۰.۸ مایل (۱.۳ کیلومتر) قطر دارند و بر اساس بررسی صورت گرفته توسط دانشمندانی طبق الگوی سیستم پرتویی بزرگ به سمت بیرون گسترش مییابند.
محققان باور دارند، علیرغم قدمت ۲.۳ میلیون ساله این حادثه، دهانه اصلی و موارد ثانویه آن که برخی از آنها در جریانهای گدازهای که از قله آتشفشان خاموش مریخی ناشی شدهاند بسیار جوان هستند.
در اثر برخوزد سیارک با مریخ یک منظره منحصر به فرد و عجیب در سطح سیاره سرخ ایجاد شده که به طور واضح نشان از نفوذ سنگها به سطح مریخ دارد.
با توجه به این حادثه شگفتانگیز، پژوهشگران و دانشمندان به دنبال بررسی عواقب این برخورد بزرگ بر سیاره مریخ و فهمیدن فرآیندهای زمینشناسی و انقلابی که این منجر به بروز این برخورد شده هستند.
به طور کلی، این حادثه نشان میدهد که وقوع ضربهها و برخوردهای فضایی به سطح سیارات ممکن است اثرات زیادی داشته باشد و میتواند فرآیندهای ارتکابی و شکلدهی سطح سیارهها را تغییر دهد. این یکی از دلایلی است که مطالعه و بررسی آسیبپذیری سیارات در برابر برخوردهای فضایی را مهم و حیاتی جلوه میدهد.
انتهای پیام/
منبع: آنا
کلیدواژه: سیاره سرخ مریخ نجوم و فضا سیاره سیاره سرخ سطح سیاره
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۴۰۴۳۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا عنکبوتهای غولپیکر در مریخ وجود دارند؟
ایتنا - آژانس فضایی اروپا عکسی را منتشر کرد که توسط فضاپیمای مارس اکسپرس گرفته شده و نشان میدهد آثار واضحی از پدیده «عنکبوت» در سراسر منطقه قطبی جنوبی مریخ پخش شده است.
حقیقت این است که آنها چیزی نیستند که در تصویر دیده میشوند، بلکه این طیفها زمانی تشکیل میشوند که نور خورشید بهاری بر روی لایههای دیاکسیدکربن رسوبشده در ماههای تاریک زمستانی میافتد.
آژانس فضایی اروپا در وبسایت خود توضیح میدهد: نور خورشید باعث میشود یخ دیاکسیدکربن در پایین لایه به گاز تبدیل شود، که شکل فوارههای بلند، قبل از اینکه دوباره بیفتد و روی پشتبام بنشیند، انباشته شده و به یخ بالایی نفوذ میکند.
این باعث ایجاد لکههای تاریک با عرض ۴۵ متر تا ۱ کیلومتر میشود. همین فرآیند الگوهای متمایز «عنکبوت شکل» را ایجاد میکند که در زیر یخ حک شدهاند.
نقاط تاریکی را میتوان در حومه بخشی از مریخ به نام شهر اینکاها مشاهده کرد. دلیل این نام این است که «شبکه خطی و تقریباً هندسی تپهها» یادآور خرابههای اینکاها است.
شهر اینکاها که رسما با نام Angustus Labyrinthus شناخته میشود، در سال ۱۹۷۲ میلادی توسط کاوشگر مارینر ۹ ناسا کشف شد.
آژانس میگوید: «ما هنوز مطمئن نیستیم که شهر اینکاها دقیقاً چگونه شکل گرفته است. تپههای ماسهای ممکن است در طول زمان به سنگ تبدیل شوند. شاید مواد از میان ورقههای شکسته سنگ مریخ نفوذ کرده باشند و یا تپهها ممکن است ساختارهای دندانهدار مرتبط با یخچالهای طبیعی باشند.